Diabetes type 1

Diabetes type 1 wordt veroorzaakt door een auto-immuunreactie waarvan men niet precies weet hoe deze onstaat. Bij deze reactie vernietigt het eigen immuunsysteem de zogenaamde beta-cellen van de alvleesklier. In deze cellen wordt insuline geproduceerd. De ziekte openbaart zich meestal  bij kinderen of jong volwassenen. Omdat het lichaam zelf geen insuline kan produceren zijn deze patiënten altijd afhankelijk van de aanvoer van buitenaf.

Diabetes type 2

Vroeger heette diabetes type 2 ouderdomssuiker, maar ook jonge mensen kunnen het krijgen. Het komt  vaak voor  bij mensen met overgewicht, weinig lichaamsbeweging en hart- en vaatziekten, die vaak het gevolg zijn van een jarenlange onontdekte hoge bloedsuikerspiegel. De ziekte ontstaat als lichaamscellen ongevoelig voor insuline worden. Insuline is het hormoon dat de bloedsuikerspiegel regelt.  Het lichaam moet vervolgens meer en meer insuline produceren om de glucoseopname in de cellen te kunnen bewerkstelligen.  Bij diabetes type 2 reageert het lichaam niet meer goed op insuline. Daardoor blijft er te veel suiker in je bloed zitten. Eerst maakt het lichaam extra insuline aan, maar na verloop van tijd steeds minder. Als de productie van insuline uiteindelijk uitgeput raakt, moet ook de patiënt met diabetes type 2 de ontbrekende insuline aanvullen van buitenaf.

Zwangerschapsdiabetes

Met zwangerschapsdiabetes wordt een tijdens de zwangerschap optredende verstoring van het glucosemetabolisme bedoeld. De ziekte ontstaat over het algemeen tussen week 24 en 28 van de zwangerschap. De oorzaak zijn zwangerschapshormonen die werking van insuline kunnen verminderen. Het resultaat is dat de alvleesklier meer insuline moet produceren om de bloedsuikerspiegel binnen de normale grenzen te houden. Voor de bescherming van de moeder en het ongeboren kind, is het noodzakelijk dat zwangerschapsdiabetes wordt ontdekt en behandeld.